Vonandi fannstu það sem þú varst að leita að

Tveggja ára diplóma nám sérhæfðri leiklist fyrir kvikmyndir.

Tveggja ára diplómanám í leikstjórn og gerð handrita fyrir kvikmyndir.

Tveggja ára diplóma nám í skapandi tækni við gerð kvikmynda.

Skrifstofa skólans verður lokuð yfir jól og áramót, en hægt er að senda okkur póst á kvikmyndaskoli@kvikmyndaskoli.is.

Skrifstofan opnar aftur þriðjudaginn 7.janúar .

Skólasetning vorannar verður svo fimmtudaginn 16.janúar kl.9:00

Eigið gleðilegar hátíðir, þökkum árið sem er að líða og hlökkum til þess að takast á við 2020!

Ólöf Birna Torfadóttir, útskrifuð frá Handrit og Leikstjórn hjá Kvikmyndaskólanum, lauk nýverið tökum á sinni fyrstu mynd í fullri lengd og við gátum ekki annað en fengið að forvitnast um ferlið

Hugmyndin að myndinni “Hvernig á að vera Klassa Drusla” varð fyrst til sumarið 2015. Ég var að vinna í SS á Hvolsvelli sumarið milli ára sem ég var í skólanum. Mikil færibandavinna og fáir jafnaldrar sem voru íslensku eða enskumælandi, svo ég var mikið ein með sjálfri mér og þar byrjaði hugmyndin fyrst að þróast. Upprunalega pælingin var að gera mynd um þessa tvo karaktera sem fengu nafnið Karen og Tanja. Þær eru pínu svona “expectation vs reality”. Hvað þú vildir að þú værir töff og svo hvað þú ert mikil lúði í raun og veru dæmi. Það er það sem myndin svolítið fjallar um. Karen að kenna Tönju að vera kærulausari, frjálsari og ekki bundin við hvað öðrum mun finnast.

Eftir að hafa pælt og skrifað einhverja punkta niður yfir sumarið byrjaði ég svo að þróa handritið frekar á 3. önn í Kvikmyndaskólanum en þá áttum við í lok annar að skila fyrsta uppkasti af handriti í fullri lengd. Ég hélt svo áfram að þróa það á 4. önn en lagði það svo í smá dvala eftir skólann vorið 2016. Fyndið með þetta handrit að það var alveg sama hversu lengi ég leyfði því að liggja, í hvert sinn sem ég las það yfir og bjóst þá við einhverri hörmung eins og maður gerir, þá var það bara ekki raunin. Ég elska þetta handrit, hlæ alltaf jafn mikið og langaði alltaf jafn mikið að gera það að bíómynd. Ég fékk tækifæri til að fara með handritið á Les Arcs í gegnum Kvikmyndaskólann fyrir jól 2017 við mjög góðar móttökur erlendis. Þá eftir áramótin byrjaði framleiðslan meira fyrir alvöru.

Hvernig gekk að manna hlutverk og starfsfólk við myndina?

Það gekk furðuvel að manna í öll störf. Ég bjóst ekki við því að fólk væri tilbúið að stökkva í svona “low budget” verk. Ég var búin að tala við marga sem ég hef unnið með í kvikmyndagerð um þetta handrit síðan 2016 en þegar kom að því að manna í störfin hélt ég að kannski væri fólk komið meira inní bransann og hefði ekki áhuga lengur en nánast allir sem ég hafði samband við vildu vera með. Eins og hún Sunna Birgisdóttir súper sminka orðaði það; “Ólöf, ég hef beðið eftir kallinu í 2 ár, ég er um borð í druslulestinni”.

Ég byrjaði fyrst ein og prufaði ýmislegt snemma 2018, að fá sponsa, hafa samband við allskonar fyrirtæki sem mögulega gætu fengið eitthvert auglýsingargildi í myndinni og allan þann pakka. Upprunalega stóð til að taka upp myndina sumarið 2018 en af því fjármagn gekk hægt varð því frestað. En allt gerist af ástæðu af því við hefðum ekki getað fengið betra sumar í þetta en núna 2019. Og eftir á hyggja í dag hefði ég ekki viljað flýta mér inn í þetta 2018. Í staðinn byrjaði ég með haustinu að hafa samband við allt liðið og fylla í stöður. Þá var ég búin að velja í aðalhlutverkin. Ylfu Marín í hlutverk Tönju og Ástu Júlíu í hlutverk Karenar. Svo er ég að vinna hjá Íslandspósti á Akranesi og akkúrat um áramótin 2018/2019 var sveitapósturinn að hætta hjá okkur eftir 40 ár í starfi. Ég stökk beint á það tækifæri til að geta byrjað að skoða staðsetningar um Hvalfjörðinn og Svínadal og þannig fann ég öll upptöku svæðin í Hvalfjarðarsveit. Ég fékk svo inn annan framleiðanda, hann Óskar Long, sem byrjaði strax að hafa samband við mögulega fjárfesta. Á þessum tímapunkti var nánast allt komið nema fjármagnið sjálft. Öll upptöku svæði, allt tökulið og leikarar, og búið að festa tökudaga sem spönnuðu frá apríl og fram í september. Um helgar og á frídögum svo fólk myndi ekki missa úr vinnu. Komin með gott tilboð á tækjapakka frá Kukl og Rent a lens. Svo var búið að gera “low budget” framleiðsluplan fyrir tökutímabilið sjálft og okkur vantaði svo lítið uppá, en samt of mikið til að geta það sjálf. Óskar gerði kraftaverk á mjög svo stuttum tíma sem hann hafði. Við enduðum á að fá sirka helming af fjármögnun frá fjárfestum, stofnuðum fyrirtækið MyrkvaMyndir og fengum einhvern yfirdrátt í banka út á það og sirka þriðjungur af myndinni endaði á okkur að leggja út sjálf en samt yfir fjögurra mánaða tímabil svo höggið var ekki eins mikið á okkur í einu.

Það sem kom mér mest á óvart er hvað þetta gekk fáránlega vel og hvað ég fékk gott tökulið með mér í þetta. Þetta er fyrsta bíómyndin í fullri lengd sem ég leikstýri. Áður hef ég gert stuttmyndir og maður er svo vanur að þurfa að redda öllu sjálfur og vera tilbúin að stökkva í hvað sem er en þetta var allt annað. Fólkið sem stóð að þessu var svo hjálplegt og ástríðufullt fyrir þessu verki og allir voru að tala saman innbyrðis og redda sér sjálfir. Ég man þegar við vorum að fara inn í annað tökutímabil og ég hafði gleymt að pæla í hárinu á leikkonunum fyrr en bara í vikunni fyrir næstu tökudaga. Ég dreif mig að hafa samband við alla en þá væru þær búnar að tala við hárgreiðsluna, búnar í litun og “touch up” og bara tilbúnar í tökur. Ég sat eitt kvöldið fyrir tökur svo eirðarlaus; búin að sækja tækin, búin að gera þetta litla sem ég endaði á að þurfa að gera og allt annað var tilbúið. Ég veit það á væntanlega að vera þannig en ég bjóst bara ekki við því svona fljótt, sérstaklega í svona “low budget” verki. Ég er gríðarlega heppin með tökulið og á þeim allt að þakka fyrir þessa mynd.

Það voru margir hlutir sem ég var mjög stressuð fyrir og sá fram á að gætu verið mikið vesen en það fyndna er að það voru allt aðrir hlutir og margir svona “litlir” hlutir sem voru töluvert meira vesen en maður hefði búist við. Sem dæmi vorum við í tökum í sauðburði og vildum ná skoti af leikkonunni taka á móti lambi. Það er ekki bara pantaður eitt stykki burður sí svona. Ég og Ásta mætum á fimmtudegi fyrir tökur til að æfa okkur aðeins en þá var bara ekkert að frétta. Ég var mjög stressuð að við myndum lenda í því á tökudeginum en þegar við mætum eru fimm kindur að fara að bera, leikkonan náði að æfa sig að taka á móti lambi þrisvar og svo náðum við tveimur tökum af henni að taka á móti. Þetta er dæmi um þessa stóru hluti sem ég hélt að yrði vesen, en svo dæmi um litlu hlutina. Fötu vandamálið mikla. Þú veist ekki hvað það er mikið vesen í lífinu að redda fötum í öllum regnbogans litum. Ég vissi ekki að ég hefði skrifað inn fötur í nánast hvert einasta atriði og “set dressan”, hún Lovísa Lára, var að bilast, af því hún vildi ekki vera bara með einhverja hvíta óspennandi fötu í hverju atriði. Svo hún var búin að hringja í alla í lífinu sínu til að spyrja hvort þeir ættu fötu og þá hvernig á litinn. Og þetta var alveg áframhaldandi vandamál allar tökurnar.

Einhverjar skemmtilegar frásagnir úr ferlinu?

Sumarið í heild var ótrúlega skemmtilegt og þvílíkt sem við vorum heppinn með veðrið, alla vega fram í september. En í fullri hreinskilni er það pínu í móðu þessa dagana. Er í gríðarlegu spennufalli. Nýjasta dæmið sem ég man sem var svona öðruvísi og skrítið, var þegar Óskar framleiðandi og félagi hans fór með 100 kílóa baðkar frá Reykjavík uppí fjall í Svínadalnum. Svo vorum við í veseni með hvernig við ættum að fylla baðkarið af vatni. Ég og Lovísa “set dress” enduðum á að fara í kolniða myrkri, kvöldið fyrir tökur, uppí fjall með tvær fötur (hvítar óspennandi fötur). En eina vatnsuppsprettan sem var nálægt var lækur sem var töluvert neðar í fjallinu. Ég veit ekki afhverju það virkaði sem góð hugmynd að fylla föturnar í læknum og keyra með þær, ekki einu sinni veg heldur svona næstum slóða, upp þverhníft fjallið. Eftir fyrstu tilraun notuðumst við frekar við polla og skurði sem við fundum nær karinu.

Einhver lærdómur sem þú tekur frá þessari reynslu?

Ég hef lært svo mikið af þessu ferli. Allt frá því hvaða kex er best að bjóða upp á á setti upp í hvað væri betri strúktúr til að fá sem mest út úr hverjum tökudegi. En fyrst og fremst langar mig að segja að ég hef lært að treysta meira á fólk og vera ófeimin við að deila með mér verkefnum. Ég hef lært mikið um sjálfa mig í þessu ferli. Númer eitt, ég get þetta. Ég hef rödd sem fólk hlustar á, ég veit hvað ég vil og ég veit hvað ég vil frá fólki á móti. Það að umlykja sig fólki sem hefur jafnmikinn eða meiri metnað og ástríðu fyrir verkinu en þú sjálf/ur er lykilatriðið. Ég hef hugmyndir og einhverja sýn sem ég gef út og fólkið tekur það skrefinu lengra og gerir úr því eitthvert kraftaverk. Búningar, hár, förðun, “set dress”, rammarnir; allt varð töluvert betra en ég hefði nokkurn tímann þorað að vona. Þessi mynd varð okkar allra, ég er sjúklega stolt af leikurunum og tökuliðinu, ótrúlega þakklát fyrir þeirra vinnu. Ég hef aldrei verið jafn sátt við myndefni eftir tökur og ég get ekki beðið eftir að sýna ykkur afraksturinn í bíó.

Hvaða ferli er nú eftir og hvenær megum við svo fá að njóta?

Myndin er núna í klippiferli, fer svo í hljóðvinnslu og litaleiðréttingu í lok október. Svo er planaður frumsýningadagur fyrstu helgina í apríl 2020.

Ólöf Birna og “Hvernig á að vera Klassa Drusla”

Gamlir nemendur KVÍ halda áfram að gera það gott og það er ánægjulegt að fylgjast með störfum þeirra. Freyr Árnason, fyrrum nemandi í Deild 3, Handrit/leikstjórn hefur gert nokkur eftirtektarverð myndbönd á undanförnum misserum. Nú síðast vann hann með hljómsveitinni Agent Fresco. Hér gefur að líta afraksturinn…

Góður árangur í gerð tónlistarmyndbanda

Fjórir útskriftarnemar úr Kvikmyndaskóla Íslands stóðu að gerð myndarinnar “Það er margt sem myrkrið veit” sem hreppti fyrstu verðlaun í stuttmyndahátíðinni Gullmolinn 2015 í Kópavogi sem fór fram á miðvikudagskvöldið.

Myndin var útskriftarmynd Ingu Söndru Hjartardóttur, leikkonu. Ég leikstýrði og fyrirtæki okkar Anthems Of Our Youth framleiddi. Myndin fjallar um unga konu sem byrjar að fá símtöl og martraðir um barn sem kallar hana mömmu sína.

Lovísa Lára Halldórsdóttir bætir við að hún, Margrét Buhl og Nanna Höjgaard Grettisdóttir hafi kynnst í Kvikmyndaskólanum og stofnað Anthems til að sinna verkefnum sínum.

Markmið okkar var að skapa okkar eigin tækifæri og efla hlut kvenna í kvikmyndagerð. En við erum að einblína á stuttmyndir, bíó og heimildarmyndir.

En það eru Lovísa og Inga Sandra sem eiga í raun listrænan heiður af “Það er svo margt sem myrkrið veit”. Fyrsta stuttmyndin sem þær stöllur í Anthems framleiddu saman var útskriftamyndin úr skólanum, Smástirni.

Hún er enn á festivalrúnti út um allan heim og verður til dæmis sýnd á kvikmyndahátíð í Bandaríkjunum sem var valin af MovieMaker Magazine sem ein af 25 coolest film festivals í heiminum. Við vorum líka að klára aðra hrollvekju. Hrellir með Ágústu Evu Erlendsdóttur í aðalhlutverki. En hún verður frumsýnd á Northern Wave í október. Við erum einnig að vinna í heimildarmynd um aukaleikara á Íslandi.

Við óskum sigurvegurunum hjartanlega til hamingju sem og öðrum þátttakendum en hlutur Kvikmyndaskólans í Gullmolanum var stór þetta ár. Alls voru 9 myndir sem tengjast núverandi og útskrifuðum nemendum úr skólanum. Þær voru:
Breakfast eftir Magnús Ingvar Bjarnason (Skapandi tækni)

L’ascesa di Lorenzo eftir Knút Haukstein Ólafsson (Leiklist)

Amma eftir Eyþór Jóvinsson (Handrit/Leikstjórn)

Minnismiðar eftir Eyþór Jóvinsson (Handrit/Leikstjórn)

Það er margt sem myrkrið veit eftir Ingu Söndru Hjartardóttur(Leiklist) og Lovísu Láru Halldórsdóttur (Handrit/Leikstjórn)

Frelsi eftir Eyþór Jóvinsson (Handrit/Leikstjórn)

Terminal conquest 3 eftir Magnús Ingvar Bjarnason (Skapandi tækni)
Til kirkju eftir Aron Thor (Leikstjórn/Framleiðsla), Sindra Valþórsson(Skapandi tækni), Sturlu Óskarsson (Handrit/Leikstjórn) og Ársæl Rafn Erlingsson (Leiklist)þ

Útskrifaðir nemar KVÍ vinna Gullmolann – Hluti skólans í keppninni stór

Hrafnkell Stefánsson, deildarforseti Handrita- og leikstjórnardeildar, hefur tilkynnt um nýtt samstarf við Les Arcs kvikmyndahátíðina sem haldin er árlega í Ölpunum í Frakklandi. “Film School Village” verkefnið er spennandi vettvangur fyrir nemendur útskrifaða frá helstu kvikmyndaskólum Evrópu og nú mun Kvikmyndaskóli Íslands taka beinan þátt og velja útskrifaðan nemanda til að senda. Hrafnkell fræddi okkur um þetta magnaða tækifæri.

Kvikmyndahátíðin Les Arcs hefur boðið einum útskrifuðum leikstjóra úr kvikmyndaskólanum á “Film School Village” sem er samframleiðslu markaður fyrir kvikmyndir í fullri lengd og verður haldinn dagana 16.-19. desember næstkomandi. Sá nemandi sem verður fyrir valinu fær flug út á hátíðina, gistingu, mat, passa á hátíðina ásamt skíðapassa og fær svo tækifæri til að kynna verkefnið sitt fyrir mögulegum framleiðendum. Einnig má leikstjórinn taka með sér eigin framleiðanda, sem fær sömu úthlutun að undanskyldu flugfari.
Þetta er í fyrsta sinn sem nemandi frá Kvikmyndaskóla Íslands er boðið og við vonum að verði áframhald á þessu samstarfi næstu árin.

Hvað varð til þess að þetta samstarf hófst ?

Við höfum verið að auka alþjóðlegt samstarf undanfarinn ár, frá því við gengum í CILECT alþjóðasamtök kvikmyndaskóla, en þar sem við erum í hópi bestu 140-150 kvikmyndaskóla í heiminum. Þetta er ákveðinn gæðastimpill á námið, og þá nemendur sem útskrifast frá okkur, og opnar fyrir tækifæri sem þessi. Sem dæmi héldum við handrita vinnusmiðju með nemendum Kvikmyndaskólans og FAMU.

Hvað er Film School Village verkefnið ?

Film School Village er samframleiðslu markaður fyrir nýútskrifaða nemendur úr kvikmyndaskóla og miðað er við að þeir hafi útskrifast á undanförnum tveimur árum. Á markaðnum gefst þátttakendum tækifæri til að kynna mynd í fullri lengd sem þau hafa í vinnslu. Það inniheldur kynningu, ýmisleg tækifæri til að mynda tengslanet, ráðgjöf, vinnustofur og beina fundi með framleiðendum. Það eru um það bil 300 framleiðendur sem taka þátt í markaðnum og því mörg tækifæri til að finna réttu tengiliðina fyrir hvert og eitt verkefni. Svo veitir þátttaka aðgang að sýningum hátíðarinnar, ásamt skemmtunum og skíðapassa.

Það er verið að leita að leikstjóra sem hefur á teikniborðinu kvikmynd í fullri lengd. Að lágmarki þarf að liggja fyrir ítarlegt treatment, en auðvitað því lengra sem verkefnið er komið á veg, því betra. Valnefnd innan skólans mun fara yfir verkefnin sem berast.

Hverjir koma til greina til að taka þátt ?

Nemendur frá Kvikmyndaskóla Íslands sem útskrifuðust frá maí 2015 til dagsins í dag og eru titlaðir leikstjórar. Það þýðir að nemendur sem eru að hefja nám á 4.önn í haust eru einnig gjaldgengir til þess að taka þátt. Ég veit um allnokkra útskrifaða nemendur sem hafa spennandi verkefni í burðarliðunum, sum sem urðu til í námi þeirra í KVÍ og er ég mjög spenntur að sjá hvaða nemendur og verkefni sækja um.

Hvernig skal skila inn verkefninu og hver er lokadagur þátttöku ?

Verkefni þarf að skila inn í síðasta lagi þann 31.ágúst næstkomandi, ítarlegt “treatment” og blaðsíðu um stöðu verkefnis, og mun valnefnd innan skólans skoða hvert og eitt og velja úr það sem þeim líst best á. Umsóknum skal senda inn á tölvupóstfangið hrafnkell@als1.broxford.shared.1984.is og tilkynnt verður um sigurvegara upp úr miðjum september.

Stórkostlegt tækifæri fyrir útskrifaða leikstjóra frá Kvikmyndaskólanum hjá Les Arcs kvikmyndahátíðinni

Eins og kom fram áður, var Ólöf Birna Torfadóttir valin úr hópi umsækjenda til að fara á Les Arcs Film School Village í enda síðasta árs og fengum við hana til að segja okkur frá sinni mögnuðu upplifun

Ég og Bjarni Guðmundsson, einn af framleiðendum MyrkvaMynda, fengum það æðislega tækifæri að fara með myndina mína „Hvernig á að vera Klassa drusla“ eða „How to be a Classy Tramp“ á Les Arcs Film School Village síðast liðinn desemberÞvílík upplifun og ævintýri. Þetta var ótrúlega gaman, við lærðum heilan helling af þessu og svo er náttúrlega ótrúlega falleg þarna í frönsku ölpunum. Þetta var á tímabili eins og að vera í Whoville, inni í einhverju snjókorni langt frá raunveruleikanum. Eða eins og Thomas, annar umsjónamaður Film School Village sagði „It‘s a beautiful mixture between Disney land and The Shining.“Við komum á svæðið seint á opnunarkvöldinu, við vorum held ég síðust til að mæta af öllum þátttakendum. Suzy og Thomas tóku á móti okkur en þau eru umsjónarmenn, stjórnendur Film School Village. Æðislegt, topp fólk, síbrosandi og ekkert nema hjálpsemin út í eittDaginn eftir hittumst við öll með Suzy og Thomas og fórum yfir dagskránna sem var framundan og strax eftir hádegið byrjuðu einka fundirnir. Þá fengum við öll úthlutuð borð með nafninu á verkefninu okkar á borðinu. Framleiðendur, sölufulltrúar og aðrir sem höfðu áhuga gengu svo á milli borða. Hver fundur var 30 mínútur og á milli var dinglað stórri kúabjölluFyrsti fundurinn gekk ótrúlega vel og setti okkur alveg í gírinn. Auðvitað var maður stressaður til að byrja með og eiginlega fyrir hvern einasta fund en þegar hann byrjar þá verður maður bara að halda áfram. Áður en við fórum út var ég beðin um að setja tvær stuttmyndir eftir mig inn á Festival Sco Pro þar sem bæði framleiðendur og aðrir þátttakendur gátu horft ef þeir hefðu áhuga og einmitt sá sem við hittum fyrst hafði horft á „Síðasta sumar“, útskriftarmyndina mína úr Kvikmyndaskólanum, og byrjaði strax að tala út frá henni og þess vegna vildi hann koma og funda með okkur. Þvílíkt orkuskot sem það var að heyra það á fyrsta fundinumDaginn eftir hittum við tónskáldið okkar. En Film School Village hefur verið með ákvena dagskrá síðustu árin þar sem leikstjórar eru settir í samband við tónskáld nokkrum vikum fyrir Festivalið. Þetta fannst mér ótrúlega sniðugt. Þau töluðu um að oft þegar fólk gerir bíó þá gleymist tónlistin svolítið þar til í enda ferlisins en hún er svo stór partur af myndinni samt. Bíómynd væri ekki sú sama án réttrar tónlistar. Ég mun klárlega tileinka mér þetta framvegis í skrifum að byrja strax að pæla í tónlist og geta þá séð senurnar sterkara fyrir mér og skrifað í takt við þaðEn þarna þegar ég er sett í samband við mitt tómskáld, David Piérre, þá var ég ekkert byrjuð að pæla í tónlist fyrir myndina. En ég sendi honum einhverja reffa og pælingar sem hann vann svo út frá. Svo hittumst við á Festivalinu og fengum að heyra nokkur demo og Guð minn góður hvað þessi gaur er með allt á hreinu í lífinu. Ég var í skýjunum! Ég leit á Bjarna og sagði orðrétt „He just gets me dude“. Ég vissi strax að ég vildi vinna með honum áfram við myndina. Það sem er ennþá betra er að hann var svo ótrúlega spenntur fyrir því líka því þetta er hans drauma tegund af tónlist til að gera og þar með var það ákveðið. Hann er tónskáldið fyrir “Hvernig á að vera klassa drusla”Risa plús í viðbót sem ég frétti frá Suzy eftir að ég sagði henni frá þessu. Ef áframhaldandi samstarf á sér stað milli leikstjóra og tónskálds við verkefnið þá áttu rétt á að sækja um í sjóð út frá festivalinu upp að 5000 evrum sem færi þá uppí kostnað við tónsmíðina. Sem er geggjaðVið kynntumst frábæru fólki sem var líka í Film School Village og hópurinn klikkaði svo vel saman að það var erfitt að kveðja. En við höldum ennþá sambandi og hver veit nema það leiði í einhver framtíðar verkefni saman.Ég lærði alveg heilan helling af þessu. Hef náttúrulega aldrei gert neitt þessu líkt áður en þetta var þvílík reynsla. Kenndi manni að vera á tánum allan tíman og vera undirbúin undir hvað sem er og hvaða spurningar sem er. Þetta er rosaleg reynsla og maður var stanslaust að reyna að bæta sig og gera betur eftir hvern fund. Sem sýnir kannski það að maður lærir einhvern veginn aldrei hið fullkomna pitch, heldur er maður alltaf að endurlæra að gera pitchið gottÉg er Kvikmyndaskólanum endalaust þakklát fyrir að hafa valið mig til að fara. Í heildina gekk mjög vel og margir sem höfðu mikinn áhuga og trú á verkefninu. Ég er mjög bjartsýn á framhaldið og trúi því að það verði klárlega einhverskonar samstarf úr þessu við gerð myndarinnarMitt ráð til þeirra sem fara næst er bara að halda áfram. Ekki missa móðin þótt þér finnist sumir fundir ekki ganga eins vel, af því það gerist alveg inná milli. Ég og Bjarni vorum stanslaust og laga og bæta pitchið á milli funda, finna hvað virkar og hvað ekki. Svo er líka svo mismundandi hvað hver og einn er að leita af. Reyna að lesa hvað það er sem þeir leita af og kynna síðan út frá því afhverju þín mynd er þá algerlega málið fyrir þá. Það er kannski það helsta sem ég lærði af þessu. Þetta er svolítið mikil sölumennska. En umfram allt annað skaltu hafa trú á því sem þú gerir því ef hjartað þitt er í þessu þá mun það algjörlega skína í gegn

Les Arcs kvikmyndahátíðin og Ólöf Birna

Í dag hittust fulltrúar nokkurra rótgróinna listaskóla sem eiga það sameiginlegt að hafa verið að kenna á mörkum framhalds- og háskólastigs. Markmiðið var að stilla saman strengi gagnvart menntamálayfirvöldum og háskólum, varðandi viðurkenningar og samstarf.

Segja má að hér hafi mikil reynsla verið saman komin því samanlagður aldur skólanna taldist vera 222 ár.   Tónlistarskólinn í Reykjavík er þeirra elstur, stofnaður 1930, Myndlistaskólinn í Reykjavík, stofnaður 1947, Söngskóli Sigurðar Dementz, stofnaður 1995, Ljósmyndaskólinn, stofnaður 1998, og Kvikmyndaskóli íslands, stofnaður 1992.

Niðurstaða fundarins var að stefna að stofnun samtaka sjálfstæðra listaskóla sem eru að vinna bæði á framhalds- og háskólastigi. Markmiðið er að efla starfsemi skólanna og þjóna sameiginlegum hagsmunum þeirra. Á fundinum voru Áslaug Thorlacius, skólastjóri Myndlistaskólans í Reykjavík,  Freyja Gunnlaugsdóttir, aðstoðarskólastjóri Tónlistarskólans Í Reykjavík, Sigurborg Rögnvaldsdóttir, verkefnastýra Ljósmyndaskólans, Gunnar Guðbjörnsson, skólastjóri Söngskóla Sigurðar Demetz, Böðvar Bjarki Pétursson, stjórnarformaður Kvikmyndaskóla Íslands (KVÍ) og Hilmar Oddsson, rektor KVÍ, en fundurinn fór fram í húsakynnum Kvikmyndaskólans.

Allt stefnir í að þáttaröðin Ófærð muni slá fyrri áhorfsmet ef marka má fréttir af vef Rúv. Við hjá Kvikmyndskóla Íslands höfum eins og aðrir fylgst spennt með þessu risavaxna verkefni sem framleiðsla þáttanna er enda komu margir af nemendum skólans á einn eða annan hátt að henni.
Annar aðstoðarleikstjóri Ófærðar er Sandra Steinþórsdóttir en hún er útskrifuð úr Handritum/Leikstjórn. Skrifta þáttanna var Bergþóra Ólöf Björnsdóttir, útskrifuð úr leiklist og útskrifaður úr Leikstjórn/Framleiðsla er Emil Morávek sem aðstoðaði á setti við tökurnar á Ófærð.
Það er hinsvegar deildin  Skapandi Tækni sem á vinninginn því lanflestir úr henni skarta þeim heiðri að hafa unnið að gerð þáttanna. Annar aðstoðatökumaður á A vél var Atli Kristófer Pétursson og sama starfi á vél B sinnti Guðjón Hrafn Guðjónsson.Aðstoðar gripparar voru þeir Jón Þór Jónsson og Viktor Davíð Jóhannsson. Freyja Vals Sesseljudóttir vann við Leikmuni og skipulagningu og Jared Guðni Gerhardsson vann við tökuhljóðklipp. Ljósamenn voru Jón Þór Jónsson og María Rún Jóhannsdóttir.
Að lokum ók Ragnar Pétur Pétursson langferðabíl í tengslum við tökur auk þess að aðstoða á tökustöðum en hann útskrifaðist af Kvikmyndabraut KVÍ árið 2007.
Skólinn óskar öllum þessum nemendum sínum til hamingju með að hafa tekið þátt í þessari mögnuðu framleiðslu Baltasars Kormáks og óskar þeim velfarnaðar í frekari störfum við íslenska kvikmyndagerð.

Tólf útskrifaðir nemendur úr Kvikmyndaskólanum störfuðu við Ófærð

Lovísa Lára Halldórsdóttir sem útskrifaðist úr deildinni Handrit/Leikstjórn hjá Kvikmyndaskóla Íslands vorið 2014 er þessa dagana að ljúka við tökur á kvikmynd í fullri lengd. 4

Kvikmyndagerðarkonan unga hefur vakið athygli m.a. fyrir mynd sína Hrelli sem valin var til sýninga  valin var til sýninga á Winter Film Awards, FEAR horror competition í New York fyrr á þessu ári.

Nýja myndin heitir Týndu Stelpurnar og fjallar um tvær fjórtán ára stelpur sem verða vitni að morði sem þær byrja að rannsaka sjálfar. En þær enda með að flækjast í aðstæður þar sem er komið fram við þær eins og þær séu fullorðnar þó þær séu enn bara börn.

Lovísa Lára segir að myndin fjalli einnig um það mikla magn af upplýsingum sem ungt fólk sendir  frá sér í dag.

Við gerð myndarinnar hefur Lovísa Lára leitað til fjölda annarra nemenda skólans.

Nanna Höjgaard Grettisdóttir sér um kvikmyndatöku, en hún útskrifaðist úr Kvikmyndaskólanum með mér árið 2014. Gunnar Már Halldórsson er aðstoðarleikstjóri en hann útskrifaðist á seinustu önn. Og svo eru framleiðendur myndarinnar Unnur Jónsdóttir, Halldóra Guðjónsdóttir og Hákon J Helgason. En þau eru öll fyrrverandi og núverandi nemendur í skólanum.

Lovísa bætir við að  Magnús Ingvar Bjarnason, Bergur Líndal Guðnason (Kletturinn) og Eyþór Örn Magnússon séu einnig í tækni-crewinu.

Ég er auk alls þessa með nokkra leikara úr skólanum í myndinni. Ársæll Rafn Erlingsson, Lára Magnúsdóttir, Elsa G Björnsdóttir og Þorbjörn Óli Árnason eru í stórum hlutverkum  auk  fleiri leikara úr skólanum sem fara með minni hlutverk.

Eins og áður segir hefur Lovísu Láru gengið vel frá því hún útskrifaðist úr Kvikmyndaskólanum.

Eftir að ég útskrifaðist úr Kvikmyndaskólanum hef ég gert nokkrar stuttmyndir sem hafa ferðast á kvikmyndahátíðir út um allan heim og unnið til verðlauna. Ég hlaut einnig styrk frá Kvikmyndamiðstöð Íslands til þess að vinna heimildarmyndina Aukaleikarar en sú mynd er á þróunarstigi.

Og Lovísa Lára hefur ekki látið sér nægja að gera myndir því hún hefur einnig  stofnað hryllingsmyndahátíðina Frostbiter, sem verður haldin í fyrsta sinn í nóvember á Akranesi.

Hátíðin verður haldin 25.-27. nóvember og munum við sýna hrollvekjur frá öllum heimshornum.   Við erum einnig að taka inn íslenskar stuttmyndir og veitt verða verðlaun fyrir bestu myndina.  Það er opið fyrir innsendingar til 17. september. Hægt er að senda inn myndir á frostbiter@frostbiter.is eða í gegnum FilmFreeway.

Næsta verkefni Lovísu Láru er svo að halda áfram að vinna heimildarmynd sinni um Aukaleikara á Íslandi.

Einnig er ég með nokkur handrit sem ég er að vinna að. En ég vil aldrei vera verkefnalaus og því er ég alltaf með marga bolta á lofti.

Framleiðendur Týndu stelpnanna eru með SnapChat þar sem hægt er að fylgjast með gerð myndarinnar: tyndustelpurnar

Með marga bolta á lofti – Lovísa Lára að ljúka við tökur á mynd í fullri lengd

Ottó Geir Borg er einn af reynsluboltunum úr faginu sem kenna við Kvikmyndaskóla Íslands en hann er virkur handritshöfundur hér á landi og hefur komið að fjölda kvikmyndaverkefna á liðnum árum. Við fengum hann til að segja lítillega frá sjálfum sér og kennslu sinni í Kvikmyndaskólanum.

Fyrstu skref mín í kennslu voru árið 2006/7 þegar ég kenndi kvikmyndasögu og myndmál. En eftir að ég hóf starf mitt sem þróunarstjóri hjá Zik Zak Kvikmyndum þá hafði ég því miður ekki tíma til þess. Árið 2014 ákvað ég að gerast freelance og þá hafði Hrafnkell samband við mig og bað mig að kenna nokkra kúrsa og þar sem hann er enn að hringja þá býst ég við að ég sé ekki að skila of slæmu dagsverki.

Ottó Geir segist leitast við að fá nemendur til að vera þátttakendur í kennslunni eftir fremsta megni.

Enda læra þau mest af því að framkvæma, rita og ræða. Ég krefst mikils af nemendunum og legg mikla verkefnavinnu á þau á meðan á námskeiðum stendur. Ég legg líka mikið upp úr jákvæðri endurgjöf þannig að nemendurnir sjálfir læri að gagnrýna og taka gagnrýni sem er mikilvægt veganesti fyrir lífið innan bransans.

Ottó Geir er þekktastur fyrir störf sín sem handritshöfundur en hann hefur komið að kvikmyndum á borð við Astrópíu, Gauragangi og Brimi.

Að auki hef ég tekið þátt í gerð tveggja  Áramótaskaupa. Nú nýverið kláraðist Ég Man Þig í tökum og það verður spennandi að sjá afraksturinn. Síðustu ár hef ég aðallega fengist við aðlaganir á íslenskum og erlendum skáldsögum og reynt að sérhæfa mig í því. Fyrir utan að skrifa hef ég aðstoðað við handritsþróun á fjölda íslenskra og erlendra verkefna.

Með uppgangi í íslenskri kvikmyndagerð segir Ottó Geir hlutverk Kvikmyndaskólans stöðugt eflast.

Skólinn gegnir með hverju árinu veigameira hlutverki í íslenskri kvikmyndagerð. Núverandi og fyrrverandi nemendur skólans vinna í flestum verkefnum hér á landi og eru oft í lykilstöðum. Stuttmyndir og kvikmyndir eftir nemendur hafa unnið til verðlauna bæði hér- og erlendis. Það er virkilega gaman að taka þátt í þessari þróun. Tenging við Háskóla Íslands verður líka enn ein rósin í hnappagat skólans og mun gera námið enn verðmætara.

Ottó Geir vinnur um þessar mundir sem meðhöfundur á kvikmyndahandriti sem byggt á bók Gunnars Helgasonar, Víti í Vestmannaeyjum.

Einnig er ég að aðlaga skáldsögu Óskar Guðmundssonar “Hilma”  skrifa fjölskyldumynd með Kristínu Helgu Gunnarsdóttur, sjónvarpsþætti með Dögg Mósesdóttur, aðlagaði “Svar við Bréfi Helgu” með Bergsveini Birgissyni og síðan eru það öll hin verkefnin sem ég má ekki ræða um. Ég kvarta ekki yfir verkefnaskorti.

Hann er því með mörg járn í eldinum auk kennslustarfanna.

Verkefni klárast aldrei fyrr en á frumsýningu og stundum ekki einu sinni þá. Ég Man Þig er núna í klippiferli og það sem ég hef séð er ég virkilega ánægður með. Í klippiferlinu, eins og í tökuferlinu, á sér stað ný sköpun og það er  óskandi að sá uppdráttur sem við Óskar skrifuðum styðji við sýn hans sem leikstjóra svo úr verði hryllilega góð mynd.

Leggur áherslu á að nemendur læri að gagnrýna og taka gagnrýni – Ottó Geir Borg kennir við KVÍ

Niðurstöður leitar

Leiklist

Persónuverndarstefna

Handrit & leikstjórn

Skapandi tækni

Útgáfa & gögn

Fréttir

Inntökuskilyrði & skólagjöld

Gleðilega hátíð !

Ólöf Birna og “Hvernig á að vera Klassa Drusla”

Góður árangur í gerð tónlistarmyndbanda

Útskrifaðir nemar KVÍ vinna Gullmolann – Hluti skólans í keppninni stór

Nemendur Kvikmyndaskólans á Stockfish

Stórkostlegt tækifæri fyrir útskrifaða leikstjóra frá Kvikmyndaskólanum hjá Les Arcs kvikmyndahátíðinni

Les Arcs kvikmyndahátíðin og Ólöf Birna

224 ára reynsla af listkennslu

Tólf útskrifaðir nemendur úr Kvikmyndaskólanum störfuðu við Ófærð

Með marga bolta á lofti – Lovísa Lára að ljúka við tökur á mynd í fullri lengd

Leggur áherslu á að nemendur læri að gagnrýna og taka gagnrýni – Ottó Geir Borg kennir við KVÍ

Námið

Flýtileiðir