Elvar Gunnarsson útskrifaðist úr Kvikmyndaskóla Íslands árið 2005 og var fljótt fenginn til starfa fyrir skólann. Í dag vinnur hann með góðum hóp ungs kvikmyndagerðarfólks að því að klára hrollvekjuna Möru en hann kennir einnig við Kvikmyndaskólann.

Fyrst hóf ég störf við skólann árið 2006, ári eftir að ég útskrifaðist. Ég var þá fenginn til að sjá um Skoðun og greiningu kvikmynda af Böðvari Bjarka. Grunar mig að hann hafi talið mig svo mikið nörd að ég hliti að geta talað samfleitt um einhverja mynd í nógu langan tíma til að fylla upp í góða kennslustund.

Nú í haust hefur Elvar verið ábyrgur fyrir námskeiðinu Myndræn frásögn.

Í áfanganum vinnur hver nemandi eina senu, teiknar hana upp, gerir stutta greinagerð og síðan eru valin nokkur einstaklingsverk til að framleiða. Ég legg mikið upp úr því að nemandinn nái sem mestu úr senu sinni, þó það þýði endurhugsa og endurstkjóta hana. Með því að leggja ríka áherslu á útkomuna tel ég að nemandinn ná betri tökum á forminu á endanum. Einnig legg ég áherslu á sambandi höfundar og áhorfanda og hvernig höfundurinn getur haft áhrif á þetta samband.

Frá útskrift hefur Elvar komið að kennslustörfum í Kvikmyndaskólanum en hann hefur komið víða annarsstaðar við í íslenskri kvikmyndagerð.

Ég hef einnig rekið og átt fyrirtæki, leikstýrt auglýsingum og tónlistarmyndböndum, stuttmyndum og nú síðast kvikmynd í fullri lengd.

Elvar segir skólann hafa nú þegar fest sig í sessi og vera orðinn ákveðinn hlekkur í sögu og framþróun kvikmynda á Íslandi.

Ný tegund mynda er að ná fótfestu hér. Þetta eru myndir framleiddar á hátt sem áður var nánast gleymdur hér á landi. Þetta er framleiðslaaðferð sem er ekki ókunnug nemendum úr umræddri menntastofnun og standa oftar en ekki útskrifaðir nemendur á bakvið þessi verk. Útskrifaðir nemendur hafa einnig komið sér fyrir í stærri framleiðslum og hjá stæðum fyrirtækjum.

Það er áhugavert að Elvar er einmitt orðinn einn af fulltrúum nýrrar kynslóðar kvikmyndagerðarfólks sem sprottin er úr Kvikmyndaskóla Íslands og hann lætur verkin tala í nýrri hrollvekju, Möru sem er á lokastigi framleiðslu.

Mara (It Hatched) fjallar um ungt par sem flytur frá Nashville, USA, til afskekkts staðar á hjara Íslands, þar sem þau ætla að opna gistihús. Í fyrstu virðist þetta ætla að verða mikið ævintýri. Parið fagnar kyrrðinni og dundar sér við að gera húsið stæðilegt. Einn daginn breytist líðan þeirra, þau finna djúpa holu á kjallaragólfinu og konunni blæs út og virðist hafa orðið kasólétt á einum degi. Þá um nóttina verpir konan eggi. Myndin hægir ekki mikið á ferðinni eftir það.Stór hlutini þeirra sem leika burðarhlutverk og standa að baki myndarinnar koma úr skólanum og hefur myndin hingað til verið framleidd án aðkomu Kvikmyndasjóðs Íslands en tökur hafa staðið yfir í 74 daga. Við stefnum að því að frumsýna myndina næstkomandi haust.

Enn stendur yfir söfnun til að fjármagna það sem eftir stendur við gerð Möru og hvetjum við alla sem geta séð af fjármunum til að kynna sér málið á Karolina Fund. 

“Kvikmyndaskólinn orðinn hlekkur í sögu og þróun kvikmyndagerðar á Íslandi” – Elvar Gunnarsson

Pétur Arnórsson vinnur sem brellumeistari í Kanada

Vorið 2014 útskrifaðist  Bent Kingo Andersen úr og hefur hann komið að ýmsum verkum í faginu síðast, þó mest verið að leika.

Ég hef verið að leika mikið í erlendum tónlistarmyndböndum og auglýsingum, en ég hef einnig verið í mörgum sjónvarpsþáttum og bíómyndum. Ég hef mest verið að vinna sem leikari, en síðasta árið hef ég einnig verið að vinna mikið sem framleiðandi og Location manager. Einnig hef ég unnið í nánast öllum stöðum sem eru á kvikmyndasetti.

Bent er framleiðandi hrollvekjunnar sem von er á á nýju ári. Tökur hafa staðið yfir síðastliðið ár en nú óskar hópurinn að baki verkefninu eftir stuðningi við eftirvinnslu myndarinnar á Korolína Fund.

Ef það væri ekki fyrir þetta nám þá væri ég ekki að vinna við það sem ég elska í dag. Þetta hefur ekki einungis hjálpað mér í starfi, heldur einnig í mínu persónulega lífi þar sem ég glímdi við mikinn kvíða og félagsfælni áður en ég hóf nám við leiklist. Leiklistarnámið tók mig alveg út fyrir þægindar rammann minn sem gerði mér kleift að vinna í þessum málum og brjótast út úr skelinni.

segir Bent um nám sitt í leiklistardeild Kvikmyndaskóla Íslands og bætir við að í dag sé vandamálið horfið og hann geti í raun gert allt sem hann langar til.

Hrollvekjan Mara fjallar í stuttu máli um par sem flytur frá Bandaríkjunum til Íslands til að opna gistiheimili í íslenskri sveit.

Þau kaupa gamalt hús og komast fljótt að því að það er ekki allt með felldu þegar þau finna djúpa holu í kjallaranum, en þar undir býr forn vættur sem aðeins hefur heyrst um í þjóðsögum. Stuttu eftir það fara stórfurðulegir hlutir að gerast.Mara er í grunninn þroskasaga sem fjallar um par sem eignast sitt fyrsta barn og ábyrgðina sem því fylgir. Þroskasaga sem inniheldur konu sem verpir eggi, fornan vætt sem býr undir kjallaragólfinu og saklausan faðir sem umbreytist í vitfyrrt illmenni.

Bent er eins og áður segir einn af lykilframleiðendum myndarinnar en hann lætur ekki þar við sítja.

Ég er einnig Location manager, body/hand double, stuntmaður og grippari og svo sé ég um kynningarmálin einnig.

Eins og allir þeir sem læra í KVÍ öðlaðist Bent þekkingu í skólanum sem gefur honum tækifæri til að starfa við fleira í kvikmyndagerð en leikinn sem var hans aðalfag.

Þegar þessu verkefni er lokið mun ég halda áfram að sjá um production service fyrir erlend verkefni ásamt því að taka að mér tilfallandi leiklistarverkefni, en svo er ég líka að fara að framleiða aðra bíómynd á næsta ári.

Námið hjálpaði ekki aðeins í starfi heldur einnig í persónulegu lífi – Bent Kingo um myndina Mara og námið í KVÍ

Nemendur Kvikmyndaskóla Íslands nutu góð af heimsókn David Marconi til Íslands síðasta mánudag þegar hann heimsótti skólann.

Handritshöfundurinn David Marconi er mikill reynslubolti og er öllum hnútum kunnugur í kvikmyndagerð í Hollywood. Hann skrifaði m.a. handrit kvikmyndarinnar Enemy of the State en hann hélt á mánudagskvöld  Q&A fyrir nemendur skólans.

Marconi mun hafa komið til Íslands til að svala forvitni sinni um náttúru landsins en hann var mjög  áhugasamur um að fá að koma hitta nemendur og miðla reynslu sinni. Meðal annars ræddi hann um mynd sína Enemy of the State og á hvaða hátt sú mynd rímar ískyggilega við uppljóstranir Edward Snowden nú á tímum.

Á myndinni má snjá Hilmar Oddson, rektor KVÍ og Hrafnkel Stefánsson, deildarforseta Handrita/Leikstjórn ásamt handritshöfundinum nafntogaða.

Handritshöfundurinn þekkti, David Marconi heimsækir Kvikmyndaskóla Íslands

Myndin Ég tala íslensku með hreim var nýlega valin opnunarmynd á Rúv í ár en í kynningu á myndinni segir að hún  varpi fram skemmtilegri sýn á það hvernig nýjum Íslendingum tekst að aðlagast og tileinka sér íslenska tungu, hver með sínu nefi eða öllu heldur hreim.

Leikstjóri og meðhöfundur myndarinnar heitir Jimmy Salinas og er nemandi í En hann samdi handritið ásamt Juan Camilo Estrada.

Myndin var gert í þeim tilgangi að vekja athygli á hvernig íslenskan er að aðlagast nýrri kynslóð af Íslendingum. Ég til dæmis tilheyri þeim hóp og okkar tilraun var að sýna hvað er það sem felst í að læra þessa tungu sem er ekki léttast að læra.

Aðspurður um Kvikmyndaskóla Íslands segir Jimmy að honum finnist hann frábært fyrirbæri.

Hann býður uppá mikla möguleika og margt sem hægt er að nálgast í gegnum hann og þetta hjálpar manni alveg helling. Kannski nær námið að hjálpa manni beint í öllu saman en það er bara partur af kvikmyndageraferlinu sem maður velur sérí  námi eða störfum.

Námið segir Jimmy algjörlega standast það sem lofað var og þó hann óskaði oft að farið væri enn dýpra ofan í hlutina er það væntanlega nokkuð sem að sinni er skólanum ofviða, þar til rýmkar um fjárveitingar til skólans.

Áður en ég bryjaði í námið bjóst ég við að þetta yrði miklu meira erfiðara en kannski er bara ástæðan að mér finnst þetta svo gaman – námið svo skemmtilegt.

Jimmy segist ekki hafa búið yfir mikilli reynslu beint í kvikmyndagerð áður en hann hóf nám við skólann.

En ég var alinn upp í kringum mikið af listamönnum og fólki í viðskiptum sem höfðu mikil áhrif á mig varðandi visual efni. Ég teiknaði mjög mikið þegar ég var yngri og málaði jafnvel en var líka mjög forvitninn um  myndavélar og þannig byrjaði kvikmyndaferlið.

En hvert er stefnan sett að loknu náminu?

Ég mun halda áfram í námi en ekki beint við kvikmyndagerð. Ég mun samt ekki hætta að skapa kvikmyndaefni. Fyrst er ég að vonast til að byrja að vinna með Rauða krossinum  þar sem við erum að ráðgera ansi spennandi verkefni þar sem fjallað verður um innflytjendur til landsins.

Námið stenst allt sem lofað var – Jimmy Salinas átti opnunarmynd Örvarpsins

Andri Freyr Ríkharðsson hefur verið með stuttmyndina Ólgusjó  í vinnslu í tvö ár en hann útskrifaðist úr Kvikmyndaskóla Íslands, Handritum/leikstjorn haustið 2011.

Það hefur gengið ágætlega að fjármagna myndina Ólgusjó. Við fengum t.a.m. styrk frá Uppbyggingarsjóði Vesturlands á síðasta ári og nú fyrir stuttu fengum við vilyrði að framleiðslustyrk frá Kvikmyndasjóði Íslands.

Andri Freyr er leyndardumsfullur þegar spurt er eftir söguþræði myndarinnar.

Það ríkír mikil leynd yfir handriti myndarinnar. Eina sem ég get sagt er að hún fjallar um þrjár persónur og gerist á sjó fyrir utan Snæfellsnes á litlum handfærabát.

Búið að ráða í flestar stöður við gerð myndarinnar Ólgusjór og er ráðgert að myndin verði tekin upp næsta sumar.

Ég hef mikil tengsl við sögusviðið. Ég bjó á Snæfellsnesi og faðir minn var á sjó í Breiðafirði. Sagan sjálf er skáldskapur en samt sem áður er hún mér nátengd. Ég vildi ekki gera enn eina myndina sem gerist á sjó og fjallar um veðurháska. Ég vildi skrifa mynd um fólk sem vinnur saman alla daga, persónur sem hrærast í litlu rými og oft í langan tíma. Í þannig aðstæðum kynnist fólk raunverulega. Þar vakna líka spurningar hvort það sé hægt að halda einhverju leyndu og hvort fólk eigi e.t.v. samleið.

Tveir aðrir útskrifaðir nemendur úr Kvikmyndaskóla Íslands gegna veigamiklu hlutverki í að gerð myndarinnar.

Ásþór Aron Þorgrímsson og Unnsteinn Garðarsson eru framleiðendur myndarinnar undir merkjum framleiðslufyrirtækisins Behind the Scenes. Ég leitaði beint til þeirra eftir að handritsskrifum lauk og hafa þeir reynst mér afar vel.

Leikara og aðra starfskrafta við gerð myndarinnar hyggjast þeir félagar kynna síðar en sem stendur býr Andri Feyr í Kaupmannahöfn.

Ég er hér að hefja skrif á handriti að kvikmynd í fullri lengd sem verður vonandi tilbúið á næsta ári.

Ólgusjór fær vilyrði fyrir framleiðslustyrk – Andri Freyr ráðgerir tökur næsta sumar

Knútur Haukstein Ólafsson sem útskrifaðist úr leiklistardeild Kvikmyndaskóla Íslands í desember í fyrra hefur rekið framleiðslufyrirtækið Flying Bus Productions en nýlega komust þeir félagar í fyrirtækinu með verkefni sín á á netkvikmyndahátíð sem ber nafnið “IndieWise Virtual Festival” – IndieWise en það er  vettvangur sem gefur kvikmyndagerðarmönnum tækifæri á að fá feedback og gagnrýni frá notendum á netinu.

Um er að ræða stuttmyndina ),  gamanmynd á ítölsku og tónlistarmyndbandið “Sunnvestan Stormur” (Southwest Storm) en verkefnin eru eftir þá sjálfa Flying Bus Productions.

Hátíðin virkar þannig að ef myndband fær fleiri en 5 tilnefningar í einum flokki þá á sama myndbandið möguleika á að fá verðlaun fyrir þann flokk. Því myndum við vera mjög þakklátir fyrir hvern þann stuðning sem við gætum fengið frá ykkur.

Hingað til er “L’ascesa di Lorenzo” búið að fá eina tilnefningu fyrir “Most Entertaining” og “Best Director” og Sunnvestan Stormur er búið að fá eina tilnefningu fyrir “Best Music Video” og “Best Special Effects” þannig að ef fólk vill hjálpa okkur við að geta átt möguleika á að hljóta verðlaun þá megið þið endilega gefa okkur atkvæði í þessum flokkum.

Knútur er meðframleiðandi, handritshöfundur og leikstjóri stuttmyndarinnar “L’ascesa di Lorenzo” og  meðframleiðandi og leikstjóri tónlistarmyndbandsins “Sunnvestan Stormur“.

Þetta er í rauninni ekkert annað en bara fínt “boost” fyrir sjálfsöryggi okkar sem kvikmyndagerðarmenn. Það sem skiptir mestu máli fyrir okkur er að geta fengið gagnrýni frá öðrum og hlutlaust sjónarhorn. Það er stærsti kostur hátíðarinnar að mínu mati. Það er gott að fá hlutlausa gagnrýni til að geta vitað hvað má gera betur.

Knútur er sem stendur við nám í Háskóla Íslands í sálfræði og hefur minni tíma til að sinna kvikmyndaverkefnum en áður.

Öll verkefni sem tengjast kvikmyndagerð eru einfaldlega “on hold” á meðan ég sinni því. Það væru í rauninni ekki nema sumarfríin sem gætu nýst í eitthvað tengt kvikmyndagerð í augnablikinu. En öll þau tækifæri sem munu gefast reynir maður að sjálfsögðu að nýta sér til að skapa eitthvað.

Knútur Haukstein og félagar í Flying Bus Productions keppa á netkvikmyndahátíðinni IndieWise

Hugmynd að stuttmynd kviknaði fyrir þremur árum en lenti ofan í skúffu þar sem hún var augljóslega kostnaðarsöm í framleiðslu. En fyrir ári síðan byrjaði þessi hugmynd Elsu G. Björnsdóttur,  aftur að skjóta upp í huga henna og nú, ári síðar er verkefnið komið langt í framleiðsluferli. Elsa  útskrifaðist úr leiklistardeild Kvikmyndaskóla Íslands  árið 2010.

Meira og betra draft tók svo á sig mynd eftir spjall við tökumann síðustu myndar minnar,  Arturas Kuklis. Þegar við kláruðum stuttmyndina í Janúar 2015 ræddum við möguleikann á að hann tæki þátt í að vinna aðra mynd með mér og þá aðeins stærri stuttmynd. Þar sem fyrra verkefnið tókst svona vel og guttinn hans kom svo vel út í þeirri mynd þá viðraði ég líka þá hugmynd við hann að Kevin myndi leika í næstu mynd s.s. Kára (unga).   En mínar helstu pælingar á þeim tíma voru þó fyrst og fremst hvernig ég gæti fjármagnað verkefnið svo ég byrja þarna aðeins fyrir 1 og hálfu ári síðan að safna pening með sýningarsölu á Sögunni Endalausu…..

Sagan Endalausa fór svo á alþjóðlega kvikmyndahátíð í Frakklandi í fyrrasumar og með myndina þar í keppni byrjaði Elsa að ræða við hugsanlegan leikara um að taka að sér hlutverk Kára sem fullorðins einstaklings.

Bo Hardell sem er danskur sýndi því strax mikinn áhuga að taka þetta hlutverk að sér svo handritið kom þá í raun alveg upp úr skúffunni þarna og byrjar að taka á sig betri mynd í huganum. Þarna var ég orðin nokkuð save með döff leikara og þá er erfiðast að finna…. það morar allt í heyrandi leikurum og enginn vandi að skipta um leikara og/eða ef einn getur ekki þá er yfirleitt hægt að spyrja bara þann næsta um að hoppa inn, en þannig er það ekki með döff leikara og þá sérstaklega ekki menntaða leikara eða leikara á ákveðnum aldri því við erum svo fá.

Sagan endalausa hlaut aðalverðlaunin á áðurnefndri listhátíð fyrir döff kvikmyndir, Clin d´Oeil  í Reims í Frakklandi.

Með því komu óvænt peningaverðlaun. Þá byrjaði boltinn bara að rúlla frekar hratt… í framhaldi er sú stuttmynd sýnd hér og þar og smá budget kemur inn sem ég eyrnamerki bara fyrir næsta verkefni. Á meðan kláraði ég að skrifa fyrsta draftið að Kára almennilega.

Síðasta haust hafði Elsa svo samband við Steinunni Ólínu og spurði hana hvort hún væri til í að taka að sér hlutverk móðurinnar í sögunni.

Hún tók vel í það og vildi fá að sjá handritið…. síðan þegar hún var “on board” þá einhvernveginn var aldrei möguleiki í mínum huga að bakka út eða hætta við að gera þessa mynd. Ég fór bara á full swing í framleiðslunni verandi í fullu námi líka við HÍ síðasta vetur.

Tökurnar á fóru svo fram á Eskifirði í byrjun ágúst en Elsa segir verkefnið sem átti að kosta nokkrar krónur hafa farið nokkuð framúr áætlun.

Ég hreinlega veit ekki hvar ég væri núna án þess að eiga góða að og er gríðarlega þakklát fjölskyldu minni en auk þess kostnaðar sem fór í framleiðslu og tökur þá vantar mig enn 1,5 milljónir til að klára alla eftirvinnslu, þá sérstaklega til að geta ráðið einhvern í að hljóðvinna myndina og til að klára rest af framleiðslunni.

Ég er búin að henda trailer út í kosmóið, að vísu með lélegu hljóði, því þegar öllu er á botnin hvolft þá mun auðveldara með smá sýnishorni að safna pening. Ég trúi því að þegar fólk sér trailerinn vilji það frekar styrkja myndina heldur en ef það sér ekki neitt.

Elsa er að klára BA nám við í táknmálsfræði á næstunni og hefur haft í mörg horn að líta.

Timinn til að sinna kvikmyndagerðinni hefur ekki verið mikill. Ég vinn sem stendur hjá RÚV í táknmálsfréttunum ásamt því að skrifa framleiða og leikstýra, aðallega eigin verkum. Svo var ég í um daginn í aukahlutverki í Týndu stelpunum sem Lovísa Lára leikstýrir og er núna með tvö verk á prjónunum fyrir bíó og sjónvarp sem mig langar að gera. Allt þetta ásamt því að klára Kára og koma honum á kvikmyndahátíðir.

Skúffuhugmyndin verður veruleiki – Kári er ný mynd Elsu G. Björnsdóttur

Útskriftarmynd Ólafar Birnu Torfadóttur Síðasta sumar (Last Summer) hlaut nýlega verðlaun sem besta erlenda stuttmyndin (Best comedy/drama foreign short film) á Los Angeles Independent Film Festival Awards en hún útskrifaðist  úr deildinni Handritum/leikstjórn í Kvikmyndaskóla Íslands nú í vor.

Ólöf segist hafa mest unnið við að skrifa síðan hún útskrifaðist í vor.

Ég hef verið að skrifa, bæði vinna í eigin verkefnum en eitthvað fyrir aðra líka.

Myndin byggist á raunverulegum atburðum og sýnir þann súrrealíska heim sem tekur við hjá aðstandendum þegar fjölskyldumeðlimur leggst í djúpt þunglyndi og reynir að fyrirfara sér.

Verðlaun eins og þau sem myndin  Síðasta sumar hlaut í sumar eru mikil hvatneing en hvað e nú framundan hjá Ólöfu Birnu?

Ég held áfram að skrifa og vinna í mínum verkefnum. Nú er ég að leggja lokadrög á umsókn til Kvikmyndamiðstöðvar Íslands,  handritsstyrk að leiknum sjónvarpsþáttum. Þá er ég að hefja framleiðslu að nýrri stuttmynd sem verður tekin upp fyrir jól, auk þess sem ég er að fara að leggjast í mikla heimildarvinnu fyrir stærra verkefni í vetur.

Ólöf Birna hlýtur verðlaun fyrir bestu erlendu stuttmyndina á Independent Film Festival Awards í LA

Fréttir Í fréttum var það helst