Birgitta Björnsdóttir á Cannes Film Festival

Skjaldborg, hátíð íslenskra heimildarmynda

Knútur Haukstein Ólafsson, útskrifaður nemandi frá deild Leiklistar Kvikmyndaskólans, hlaut ásamt snjöllum hópi verðlaun fyrir bestu klippingu á tónlistar myndbandi  á kvikmyndahátíðinni “WideScreen Film & Music Video Festival” í Miami, Flórída í Bandaríkjunum, fyrir tónlistarmyndbandið “Hope” . Hugmyndin á bakvið myndbandið á rætur sínar að rekja til náms hans og fengum við að forvitnast eilítið um það

Hugmyndin á bak við tónlistarmyndbandið við lagið “Hope” eftir hljómsveitina “Major Pink” kom fram þegar ég var á 2. önn á leiklistardeild Kvikmyndaskólans. Á þessu tímabili var ég að glíma við mikinn einmanaleika, þunglyndi og sjálfsvígshugsanir sem á endanum leiddu til gerð myndbandsins. Eins furðulegt og það kann að hljóma var kvikmyndin “Taxi Driver” (1976) eftir Martin Scorsese einn helsti innblásturinn fyrir myndbandið. Setning Travis Bickle “I’m God’s lonely man” ómaði stanslaust í hausnum á mér en það kom til mín að snúa línunni við og breyta henni í “I’m God’s lonely woman” en myndbandið fjallar einmitt um einmanna nunnu sem hefur engan til að leita til í aðdraganda heimsendis. Síðar kemur í ljós hver sú ástæða er. Myndbandið fjallar í rauninni um frelsi undan sjálfsköpuðum sársauka. Sem sjálfsmeðvitað dýr er mannskepnan að mörgu leyti geðveik en þessi geðveiki á sér rætur að rekja til alls konar hugsana sem oftar en ekki birtast í formi þjáningar. Myndbandið fjallar um að losa sig við hausinn, rífa af sér hlekkina og fleygja sársaukanum, sem í þessu tilviki birtist í formi nunnubúningsÞess má til gamans geta að myndbandið okkar, sem er ekki með meira en þrjú þúsund áhorf á YouTube og kostaði minna en 15.000 kr. í framkvæmd, sigraði tónlistarmyndband sem hefur tæplega tvö og hálf milljón áhorf á YouTube þegar þetta er skrifað og kostaði alveg pottþétt mun meira en okkar myndband.

Frækinn hópur stendur á bakvið myndbandið;

Íslenskt myndband hlýtur alþjóðleg verðlaun

Við náðum smá spjalli við Anton Smára, fyrrum nemanda skólans, í von okkar um að fylgjast með okkar stórkostlegu útskrifuðu nemendum.

Hvað gerði það að verkum að þú fórst í Kvikmyndaskólann?

Ég var að ljúka námi í MH og ætlaði mér að fara í stjórnmálafræði svo ég gæti orðið diplómati þar til góðvinur minn Erlendur Sveinsson bað mig um að koma með sér í viðtal við Kvikmyndaskóla Íslands sem “andlegur stuðningur”. Ég hafði ekki einu heyrt af skólanum á þeim tíma en endaði með að fara í viðtal sjálfur. Þá kviknaði sú ljósapera að ég gæti haft atvinnu út frá einhverju sem ég hef verið dáleiddur af frá því ég var nógu gamall til að sitja uppréttur fyrir framan túbuskjáinn. Þá var ekki aftur snúið.

Einhverjar skemmtilegar minningar frá námsárunum?

Óteljandi skemmtilegar minningar, flestar myndi ég ekki opinbera samt sem áður. Ein góð minning er þó frá fyrsta TÆK áfanganum á minni fyrstu önn. Hópurinn var rétt svo að byrja að kynnast hvor öðrum og við vorum öll í stúdíóinu í Lynghálsi þar sem Sindri (sem var þá yfir hljóðvinnslu) var að sýna okkur fram á að hægt vera að njóta kvikmyndar með góðu hljóði og slæmri kvikmyndatöku, en það væri ekki nærri eins auðvelt með slæmu hljóði og góðri kvikmyndatöku. Mér fannst þetta mjög rökrétt og opnaði augu mín fyrir mikilvægi hljóðs í kvikmyndum. Ég held að flestir í salnum hafi verið á sama máli nema ein kona sem rétti upp höndina. Þegar Sindri beindi athygli sinni að henni, svaraði túlkurinn hennar að hún væri ekki sammála þessari staðhæfingu. Hún var sem sagt heyrnalaus. Hvorki fyrr né síðar hef ég séð Sindra jafn kjaftstopp sem endaði með hlátursköllum frá öllum í salnum.

Hvaðan kom hugmyndin að útskriftarmyndinni þinni?

Útskriftarmyndin okkar Erlendar Sveinssonar, Kæri Kaleb, átti sér langan aðdraganda. Við eyddum mörgum góðum stundum í Víkurhvarfi að “brainstorma” hugmyndir. Við enduðum með að fjalla um strák á unglingsárunum og allt sem því fylgir. Gátum báðir tengt vel við það viðfangsefni og að mínu mati er það ein megin ástæðan fyrir velgengni myndarinnar. Erlendur settist við skrif á meðan ég gerði mitt besta til styðja hann í því ferli. Tökur stóðu yfir í 6 daga samtals, og við fengum heila 4 daga í eftirvinnslu til að klippa, hljóðvinna, litaleiðrétta og ganga frá myndinni. Mjög eftirminnilegar andvökunætur í Víkurhvarfi.

Einhverjar mikilvægar lexíur sem þú tekur með þér frá náminu?

Ég lærði heilmargt á mínum árum í KVÍ enda tileinkaði ég mér námið og nýtti aðstöðuna og fagfólkið af bestu getu. Ef það væri eitthvað eitt sem mér finnst sitja sterkast eftir þá væri það að læra mikilvægi samstarfs. Ég var mjög ánægður með mína samnemendur og vil meina það að þetta hafi verið tvö af mínum betri árum, og það er mest megnis þökk sé fólkinu sem ég vann með sleitulaust á þessu tímabili, bæði kennarum og nemendum.

Eftir að náminu lauk fór ég að vinna sem verktaki, fyrst sem aðstoðamaður í ljósadeild. Gerði svo lítið annað en að vinna næstu árin í mismunandi stöðum innan tæknideildanna. Lærði heilmikið af þeim viskubrunnum sem eru kvikmyndagerðamenn á Íslandi, sem að mínu mati eru í hæstu gæðaflokkum á heimsvísu. Einnig vann ég á KUKL tækjaleigu sem er mér ómetanleg reynsla. Svo fyrir 3 árum síðan elti ég betri helminginn út til Englands, fékk vinnu hjá ARRI Rental, hætti þar fyrir rúmu ári og hef verið að vinna sem tökumaður síðan.

Það eru nokkur skemmtileg verkefni framundan, helst ber að nefna tónlistarmyndband sem ég mun skjóta í næsta mánuði sem mun innihalda meðal annars Rag‘n’Bone Man, sem er í miklu uppáhaldi hjá mér. Einnig er mín fyrsta kvikmynd í fullri lengd í augnsýn. Íslensk hrollvekja sem verður skotin í byrjun næsta árs. Leikstýrð af Vilius Petrikas og framleidd af Hero Productions. Er mjög spenntur fyrir því verkefni.

Og svona til að klára þetta megið þið njóta myndbands af upptöku efni Antons Smára frá árinu 2017, það fer ekkert á milli mála að hér er hæfileika maður á ferð !

Í tilefni af 25 ára afmælisári Kvikmyndaskóla Íslands munum við á næstunni sýna 25 valin verk útskrifaðra nemenda síðustu ára. Nú sýnum við stuttmyndina Anima frá vorönn 2012.

Stuttmyndin Anima, var útskriftarverkefni Björgvins Sigurðarsonar sem útskrifaðist úr Skapandi tækni vorönn 2012.

Í samtali við Björgvin Sigurðarson, sem var tökumaður myndarinnar, segir hann:

“Alveg síðan að ég byrjaði að taka ljósmyndir þá hef ég haft sterka löngun til að skoða lífið í kringum mig á annan hátt. Leitin af römmum hefur fylgt mér alveg síðan þá og þegar ég byrjaði í Kvikmyndaskóla Íslands þá var ég komin með hugmynd um hvað ég vildi gera, en ekki hugmynd um hvernig ég færi af því. Sem betur fer var þarna hópur af góðu fólki sem var alltaf til staðar til að hjálpa manni og kenndi mér allt sem ég þurfti að vita og helling sem ég vissi ekki að ég þyrfti að vita. Síðan þá hef ég skemmt mér við að taka tónlistarmyndbönd, visuala og stuttmyndir, en mest hef ég haft gaman af heimildarmynda gerð. Eftir að hafa klárað fyrstu heimildarmynd mína í fullri lengd á síðasta ári ásamt öðrum útskrifuðum nemanda, honum Halli Erni Árnasyni. þá erum við að vinna núna í þeirri seinni, en hún er endurgerð myndar sem ég gerði á sínum tíma í skólanum. Kvikmyndagerð finnst mér alveg einstaklega fallegt listform, en hún er einungis möguleg með góðri hópavinnu og það er það sem gerir hana svona frábæra fyrir mér.”

Nú styttist í að Skjaldborg, hátíð íslenskra heimildar mynda verði haldin á Patreksfirði. Upplýsingar hér að neðan eru frá heimasíðu hátíðarinnar

 Dagana 18.-21.maí 2018 verður Skjaldborg – hátíð íslenskra heimildamynda haldin í tólfta sinn á Patreksfirði. Auk þess að frumsýna nýjar íslenskar heimildamyndir er hátíðinni ætlað að vera tækifæri fyrir kvikmyndagerðarfólk og áhugamenn um heimildamyndir til að koma saman. Í lok hátíðarinnar verða veitt bæði áhorfendaverðlaunin Einarinn, sem hafa verið veitt frá upphafi, og dómnefndarverðlaunin Ljóskastarinn sem veitt voru í fyrsta sinn árið 2017Skjaldborg sýnir heimildamyndir sem annars kæmu varla fyrir augu almennings og ber jafna virðingu fyrir hinu smáa, stóra, skrýtna og fokdýra. Efnistök heimildamyndanna sem hafa verið á dagskrá hátíðarinnar í gegn um árin hafa verið fjölbreytt en þær hafa verið allt frá örstuttum myndum upp í myndir í fullri lengd

Allar upplýsingar um þessa góðu hátíð er hægt að nálgast á vefsíðu hennar og er þetta fullkomið tækifæri til að komast í nánd við bæði byrjendur og lengra komna í íslenskri kvikmyndagerð.

Snædís Snorradóttir er kamelljón með meiru

Í tilefni af 25 ára afmælisári Kvikmyndaskóla Íslands munum við á næstunni sýna 25 valin verk útskrifaðra nemenda síðustu ára. Nú sýnum við stuttmyndina Aurar frá vorönn 2012.

Stuttmyndin Aurar, var útskriftarverkefni Emils Arnar Morávek sem útskrifaðis frá Handrita og Leiktjórnardeild KVÍ vorið 2012.

Í samtali við Emil Örn, leikstjóra og handritshöfund, segir hann:

Þegar ég hóf nám í Kvikmyndaskóla Íslands haustið 2010 var ég með fremur óljósa hugmynd um hvað ég vildi fá útúr þeirri þekkingu sem skólinn kynni að gefa mér.Ég hafði áhuga á kvikmyndagerð, framleiðslu, listrænu starfi með fólki sem og þróun sagna gerðar.Ég ákvað því að taka náminu með opnum hug og stunda það af krafti.Skólinn gaf mér góða og víðtæka þekkingu á formi kvikmyndagerðar, bæði við handritsskrif, framleiðslu og skýrari mynd af því hvað ég fílaði við kvikmyndagerð og hvað ekki.

Þarna kynntist ég líka fullt af fólki sem var á sömu bylgjulengd og ég í lífinu og eignaðist ég marga góða vini sem ég er enn í góðu sambandi við í dag.  Einnig voru margir einstaklingar sem komu að kennslu við skólann og komu manni í starfsþjálfun við skemmtileg verkefni í bransanum, þetta varð til þess að eftir námið fór ég meira að vinna við iðngreinina kvikmyndagerð frekar en listgreinina og hef ég fundið mig þokkalega þar.

Ég hef meðal annars fengið að taka þátt við þjónustu á stórum og merkilegum Hollywood verkefnum, heimsfrægum sjónvarpsþáttum, íslenskum kvikmyndum, auglýsingum og tónlistarmyndböndum. Í þessum verkefnum hef ég bæði starfað við aðstoð á framleiðslu og á tökustöðum, tökustaðastjórnun og aðstoðaleikstjórn.Einnig hef ég tekið að mér að kennslu á menntaskólastigi við kvikmyndagerð og staðið fyrir námskeiðum fyrir krakka á svipuðum aldri.Þó ég búi enn yfir þeim draumum að koma af stað eigin verkefni þá kann ég mjög vel við mig að starfa í þessari iðngrein og mun ábyggilega gera það áfram. Á meðan safna ég hugmyndum á tölvutækt form.

Og hér er stuttmyndin “Aurar”, njótið vel

Daði Einarsson er útskrifaður frá deild Handrita og Leikstjórnar hjá Kvikmyndaskólanum og útskriftarmynd hans, “Hittarar & Krittarar” verður sýnd í Bíó Paradís þann 15.apríl næstkomandi.

Daði hefur átt í nánu sambandi við ævintýri og vísindaskáldskap frá unga aldri

Hringadróttinssaga er mitt Stjörnustríð. Þegar ég var 6 ára þá sátum við fjölskyldan saman og horfðum á framlengdu útgáfuna af Hringardróttins sögu saman í stofunni heima, einn disk á kvöldi í heila viku. Í þeirri viku slökknaði á raunveruleikanum og þessi annar, einstaki heimur tók við og ég trúði honum eins og hann væri alvöru. Ég tók nótur og punktaði hjá mér. Þessi heimur var með reglur og virkaði á einstakan hátt. Ég horfði svo aftur og aftur á myndina. Endalaust. Ekkert greip mig eins mikið og Hringadróttins saga og það er kannski fremur augljóst að ég dreg mikinn innblástur þar og frá” Astrópíu” og mörgum svipuðum sjónvarpsþáttum sem reyndu einn hlutverkaspils þátt. T.d “Futurama”, “Community” og “The IT Crowd”. En mér fannst alltaf vera hægt að gera meira með formið. Nú kannski ergi ég Ottó smá, en “Astrópía” er alls ekki fullkomin mynd. Hún eyðir miklum tíma í annað hangs áður en þau byrja að spila leikinn, sem er skemmtilegi kaflinn, hálfri myndinni meira að segja! Samt sem áður, þegar ég var pjakkur þá greip hún utan um ímyndunaraflið. Íslensk fantasía! Hugrekkið sem hefur verið til staðar hjá Ottó og Gunnari! Ég elska Astrópíu, sama hvað fólk segir! Þetta er frábær mynd! Ég horfði á hana tvisvar meðan ég var að gera útskriftarmyndina mína. Einu sinni til að passa að mín væri, jú, sín eigin mynd sem vinnur með allt önnur þemu og persónur… seinna skiptið var það mér til skemmtunar.

Handritið að útskriftarmyndinni tók langan tíma að þróast og fór í gegnum fullt af breytingum. Í uppkastinu af myndinni voru 5 leikmenn og einn sögumaður. Teddi var ekki að leika galdrakall. Sögumaðurinn var hlutlaus persóna sem hafði enginn áhrif á söguna og ein persónanna var með byssur og læti. En ég hélt áfram að þróa þetta langt fram á önnina sem var samstarfsfólki mínu til mikils ama, Jönu framleiðanda þá sérstaklega. Ég held að seinasta uppkasti handritsins hafi komið tveimur dögum fyrir tökur… En það var löngu sett í steinn fyrir þann tíma. Ég er bara alltaf að breyta og þróa.

Í klippinu til dæmis, færði ég bardagann á hæðinni úr lokakafla myndarinnar í byrjun myndarinnar. Það jafnaði út handritsstrúkturinn, því núna byrjar myndin með skemmtilegum bardaga og endar með dramatískum bardaga. Ég klippti líka út senu þar sem persónur myndarinnar stökkva yfir gjá, sem var stór sena í handritinu og það tók hálfan dag að taka hana upp og leikararnir hötuðu að taka hana upp, þar sem þau stóðu á klettabrún í allavegana 15 metra hæð. En svona gerist, maður er alltaf að skrifa myndina uppá nýtt.

Þessi mynd er rosalega ólík öllu öðru sem ég hef gert, með stærð að gera. Það eru 41 nöfn í creditslistanum fyrir utan sérstakar þakkir. Og þegar ég var að gera stuttmyndir einn, þá var það bara ég að taka upp, skrifa, framleiða, leikstýra, með hljóð upptöku og allt annað sem gera þurfti. En í skólanum hef ég lært að treysta fólkinu í kringum mig eins mikið og hægt er og það er einungis fólkinu í kringum mig að þakka fyrir vel heppnaða mynd og þannig á það að vera.

Svo stefnir maður alltaf áfram. Mig langar að ungt fólki hafi meira efni til að njóta úr. Kvikmyndir og sjónvarpsþættir eru alltof oft gerðir alvarlegir og raunsæir, en það vantar alltaf meira af skemmtilegu og furðulegu dóti fyrir unga fólkið á Íslandi. Reynum að fá ungt fólk í bíó á íslenskar myndir! Fantasíur og vísindaskáldskapur kemur vonandi sterkt inn á næstu árum!

Eins og minnst var á áður, verður myndin sýnd þann 15.apríl næstkomandi í Bíó Paradís og er miðaverð eingöng 1000 ISK, en frekari upplýsingar eru í boði á viðburði sýningarinnar á Facebook

Við höfum trú á að Daði eigi sér bjarta framtíð í kvikmyndagerð og er þetta tilvalið tækifæri til að njóta frá upphafi

“Hittarar & Krittarar”, ævintýri og hlutverkaleikur

Fréttir Í fréttum var það helst

Birgitta Björnsdóttir á Cannes Film Festival

Skjaldborg, hátíð íslenskra heimildarmynda

Íslenskt myndband hlýtur alþjóðleg verðlaun

Anton Smári Gunnarsson

“Anima” eftir Björgvin Sigurðarson

Skjaldborg, hátíð íslenskra heimildarmynda

Snædís Snorradóttir er kamelljón með meiru

“Aurar” eftir Emil Örn

“Hittarar & Krittarar”, ævintýri og hlutverkaleikur

Námið

Flýtileiðir